Persberichten

Gisteren heeft Canvas een leerzame Panorama-reportage uitgezonden over de Belgo-Turkse families die elke zomer  naar Emirdag reizen om er jongens en meisjes te zoeken voor hun huwbare kinderen. In het verslag werd duidelijk dat er voor de jeugd in het Turkse bergdorp maar één paradijs bestaat: België!  En de lokroep komt vooral van de sociale voorzieningen in ons land. Wie ziek is, wie oud is, wie geen werk heeft krijgt automatisch geld in België. Wie kan daar aan weerstaan? Lijst Dedecker pleit daarom om de Belgische regels voor de gezinshereniging drastisch te verstrengen.

In de zomer gaan Belgische Turken graag terug naar hun streek van herkomst. Maar veel jongeren komen vaak getrouwd terug van zo'n verblijf. De cijfers liegen niet: net geen twee derden van alle Belgische Turken huwt met iemand uit Turkije. Huwelijksmigratie is overigens geen fenomeen dat eigen is aan de Turkse gemeenschap. Ook bij de Marokkaanse Belgen trouwt ongeveer twee derden met een partner uit het moederland.

Turkse jongens zijn in de eerste plaats op zoek naar een vrouw die bereid is thuis te blijven, het huishouden te doen en kinderen groot te brengen. Turkse meisjes die hier zijn opgegroeid deugen niet. "Dat komt door dat integratiebeleid in België", zegt één van de Turkse jongens.

Wat ook helpt, is de lokroep: België is het beloofde land. Het is vooral de sociale zekerheid die blijkt aan te trekken. In Turkije maak je geen kans als je geen werk hebt. In België vangt de overheid al je problemen op, als je ziek bent, als je oud wordt, als je werkloos bent.

Het is duidelijk dat het Belgische recht op hereniging van het gezin door die families wordt misbruikt, en dat het integratieproces hier telkens opnieuw herbegint. Andere buurlanden hebben al strengere regels uitgewerkt om het fenomeen zoniet te stoppen, dan toch moeilijker te maken. Lijst Dedecker wil daarom maatregelen om deze gearrangeerde huwelijken op zijn minst af te remmen. De nieuwkomers moeten in hun thuisland Nederlands leren als ze naar Vlaanderen willen komen, en nieuwe gezinnen moeten minstens 5 jaar zelf in hun onderhoud kunnen voorzien. Ook de leeftijd van de bruiden moet op minimum 21 jaar worden gebracht, dat voorkomt vooral gedwongen huwelijken, waar zeer jonge Marokkaanse meisjes het slachtoffer van worden.